Altijd vluchten

In augustus 2021 verscheen mijn tweede spannende jeugdboek met een historische achtergrond:



Amsterdam, 1820
Ze keken nog een keer de woning rond, maar ze zagen niets meer wat het nog waard was om mee te nemen. Pa zette zijn hoge hoed op. Ze klommen de trap op naar buiten. Andries trok de deur achter zich dicht. De klik van het slot gaf hem een goed gevoel. Hij hoopte met heel zijn hart op een beter leven in de koloniën.

Met een zieke moeder en een vader die al hun geld opzuipt, is het leven van Andries niet makkelijk. Hij hoopt dat alles beter zal worden als hun gezin de kans krijgt om opnieuw te beginnen in een kolonie in Drenthe en Overijssel. Het valt flink tegen voor Andries. Het leven is daar keihard. Andries moet spitten tot zijn handen ervan bloeden. Zijn vader brengt hen telkens in de problemen, waardoor ze nooit lang op dezelfde plek kunnen blijven. Maar waarvoor vluchten ze? Wat is er vroeger gebeurd? Zal het Andries en zijn familie lukken om af te rekenen met het verleden en eindelijk ergens écht opnieuw te beginnen?

In 2022 behoorde Altijd vluchten tot de vijf boeken die werden genomineerd voor de Thea Beckmanprijs en De Jonge Beckman, prijzen die één keer in de twee jaar worden uitgereikt in de categorie 9 tot en met 12 jaar. 
Beiden prijzen werden gewonnen door Het Pungelhuis, een boek van Annet Huizing over de botersmokkel. Altijd Vluchten won dus niet, maar kreeg wel prachtige rapporten mee van de beide jury's. De volwassen jury zei: "Christine Linneweer schreef een spannende jeugdroman over een onontgonnen onderwerp. De jury looft de manier waarop de auteur de grimmige setting op een accurate historische manier weet te schetsen. Daarnaast biedt het verhaal aanknopingspunten voor gesprekken over vergelijkbare uitdagingen in de huidige maatschappij."
Maar nog mooier was het rapport van de twaalf kinderen die de boeken lazen met het oog op de uitreiking van de Jonge Beckman, onder leiding van Marte Jongbloed. Zei zeiden over Altijd vluchten: "De jury vond dit boek heel goed en ook confronterend. Het gaf namelijk een duidelijk beeld over alcoholmisbruik. Wat is dat precies en waarom drinken sommige mensen te veel? In dit boek werd dat duidelijk. De jury begreep zelfs waarom de vader van Andries dronk, hoewel ze het niet slim van hem vond. Het boek is erg spannend, en zeker toen het zusje kwijt was, wilden de meeste juryleden snel doorlezen om erachter te komen wat er precies was gebeurd. De schrijfstijl is fijn en soepel. Daardoor hadden de meeste juryleden het boek snel uit. Het was moeilijk om te stoppen met lezen.
Sommige juryleden vonden de moeder van Andries een heel mooi personage. Daarom vonden ze het heel erg dat ze al vroeg in het verhaal doodging. Het was nodig voor het verhaal, maar ze vonden het wel jammer. Het verhaal was erg dramatisch en dat is misschien voor jongere kinderen wat lastig, maar de jury vond dat toch wel fijn, omdat ze daardoor graag wilden doorlezen.
Als tip wil de jury nog meegeven dat er misschien nog meer aardige vrouwen in het boek mochten voorkomen, en dan vooral positieve en sterke vrouwen. Nu lag er veel nadruk op de vrouw die Louwina sloeg. Het mysterie over wat er ooit vroeger was gebeurd en wat de vader van Andries wilde vergeten, vond de jury geweldig en heftig. De jury vond het fijn dat de vader van Andries via de baron een nieuwe kans kreeg en de problemen konden worden opgelost. Het boek is avontuurlijk, leerzaam, spannend en had een prettig einde. De jury wil nog meer van dit soort boeken lezen."